Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 79.djvu/22

—   2218   —

 — No, więc teraz już pan wie, że chcę usłyszeć nazwisko.
 — Prawdziwe, czy przybrane?
 — Prawdziwe.
 — Prawdziwe? Hm. Z tym będzie trudniej — rzekł Sępi Dziób po namyśle.
 Generał zmarszczył czoło.
 — Jakto? Czy pan ma jakąś podstawę do tego, by nie posługiwać się prawdziwym nazwiskiem? To wzbudza podejrzenia!
 — Z tym będzie trudniej — powtórzył Sępi Dziób lekceważąco. — Od tak dawna nikt nie nazywał mnie prawdziwym imieniem, że je prawie zapomniałem.
 — Więc przypomnij pan sobie. No?
 — Hm. Mam wrażenie, że się nazywam William Saunders.
 — Skąd?
 — Skąd się nazywam?
 — Nie. Skąd pochodzicie? — zagrzmiał generał.
 — Ze Stanów Zjednoczonych.
 — A drugie nazwisko?
 — Sępi Dziób.
 — Ah! To nom de guerre! Chętnie nadają je sobie przestępcy. Któż pana tak nazwał?
 — Towarzysze.
 — Spodziewałem się. Mieszkali zapewne w tylnych kwaterach?
 — W tylnych kwaterach? — rzekł Sępi Dziób