Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 79.djvu/24

—   2220   —

 Generał nie wiedział, jak ma ocenić zachowanie się trappera. Przeszedł więc do sprawy właściwej:
 — A więc jesteś pan strzelcem prerii? Czy zawsze zajmował się pan tylko myślistwem?
 — Nietylko. Oprócz polowania, jadłem, piłem, spałem, cerowałem sobie spodnie, żułem tytoń i zajmowałem się podobnymi rzeczami.
 — Mille tonnerres! Żartuje pan sobie ze mnie?
 — Nie.
 — Nie radziłbym? Zna pan Juareza?
 — Owszem. Bardzo dobrze.
 — Walczył pan pod jego rozkazami?
 — Przeciw Francuzom? Tak. Oni walczyli przeciwko mnie, ja przeciw nim.
 — Zabił pan jakichś Francuzów?
 — Być może. Podczas walki trudno biegać za kulami i patrzeć, czy kogo nie trafią.
 — Brał pan udział w bitwie pod Cena Sonores?
 — Tak.
 — Zna pan tych ludzi?
 Generał wskazał na trzech żołnierzy, których zatrzymał jako świadków. Sępi Dziób przyjrzał się im badawczo:
 — Owszem. Znam ich. Widziałem ich niedawno za miastem.
 — A przedtem?
 — Nie przypominam sobie. Zresztą, ani mnie to grzeje, ani ziębi.
 — Ci trzej ludzie obserwowali was pod Cena Sonores.
 — To możliwe.