Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 79.djvu/26

—   2222   —

 — Ah, więc był pan amerykańskim kapitanem dragonów?
 — Tak. Można nim zostać mimo długiego nosa.
 Generał zwrócił się do Grandeprise‘a:
 — Wasze nazwisko?
 — Grandeprise.
 — Skąd pochodzicie?
 — Z Nowego Orleanu.
 — Jesteście więc również obywatelem Stanów Zjednoczonych?
 — Tak, byłem nim, potem na jakiś czas być przestałem, teraz jestem znowu.
 — Jak to mam rozumieć?
 Jestem strzelcem, mieszkam na texaskim brzegu Rio Grande.
 — Walczyliście pod Juarezem?
 — Nie.
 — Co tu robicie?
 — Jestem w służbie u porucznika Helmera.
 — A wy? — zapytał Francuz marynarza Petersa.
 — Jestem marynarzem, nazywam się Peters. Mam w Meksyku załatwić pewną prywatną sprawę. Oto moje papiery.
 — Tak.
 — Protestuję przeciw tego rodzaju postępowaniu! — zawołał Robert z oburzeniem.
 Następnego dnia powleczono gdzieś wszystkich czterech. Robert na próżno spodziewał się uwolnienia, na próżno żądał posłuchania — nikt nań nie zważał. Odzyskali wolność dopiero po upływie sze-