Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 79.djvu/6

—   2202   —

— Mogę się dzięki temu znaleźć w przykrej sytuacji. Na wszelki wypadek trzeba sprzątnąć tych łotrów.
 — Tak, usunęłoby to poszlaki. Ale zapomnieliśmy jeszcze o kimś. O tym przeklętym sir Lindsey‘u.
 — Ach, ten Anglik? Prawda — przyznał starzec.
 — Gdzież być może?
 — Jako pełnomocnik Anglii należy zapewne do orszaku Juareza.
 — W takim razie rozprawimy się z nim później. W tej chwili, zdaje się, w hacjendzie przebywają najgroźniejsi dla nas wrogowie. Trzeba będzie zawładnąć tym gniazdem os.
 — Niełatwa sprawa — zauważył lekarz. — Hacjenda jest bardzo rozległa, zbudowana z cegieł.
 — Cóż więc począć?
 — Mam myśl — rzekł Cortejo. — Jesteście przecież lekarzem, sennor Hilario.
 — Jaki to ma związek z hacjendą?
 — Związek wielki i widomy. Musiałby tam ktoś pojechać... — Jak się przyrządza posiłek w takiej hacjendzie?
 Hilario zmiarkował natychmiast, co Cortejo ma na myśli.
 — Wodę do gotowania czerpie się zawsze z wielkiego kotła, wmurowanego w piec
 — Doskonale. Więc plan moi da się zrealizować. Chodzi o to, aby ktoś rzucił proszek do tego kotła.
 — Kogo posłać?
 — Ja jechać nie mogę — rzekł Cortejo.