Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 84.djvu/12

—   2348   —

 — Coście wy za jeden?
 — Odpowiem na to zastępcy koronela. Zaprowadźcie mnie do niego!
 Ujęło go kilka rąk i pociągnęło za sobą. Nie opierał się. Tuż przy brzegu lasu zatrzymano się przed grupką mężczyzn.
 — Oto jest, panie majorze, — rzekł przewodnik.
 Major odparł chrapliwym głosem:
 — Trzymajcie go mocno! Czy ma broń przy sobie?
 — Nie pytaliśmy jeszcze o to.
 — Jesteście głupcami! Zrewidować go!
 Po dokładnej rewizji znaleziono tylko rakietę. Porucznik zameldował:
 — Naprawdę nie ma broni. Ale trzyma w ręku oryginalny przedmiot.
 — Cóż to jest? — zapytał major.
 — Rakieta — objaśnił Robert.
 — Do licha, rakieta? Do czego wam potrzebna?
 — Wytłumaczę, skoro mi pozwolicie mówić.
 — O, nie kochanku, odbierzemy ci rakietę przed rozmówką! To niebezpieczny przedmiot. Związać go!
 Odebrano mu rakietę.
 — Pozwolę się związać, — rzekł — mimo iż krępowanie parlamentariuszy sprzeciwia się prawom międzynaradowym.