Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 84.djvu/6

—   2342   —

Przybyłem do Meksyku w sprawach rodzinnych i z pewnych przyczyn oddałem się do dyspozycji prezydenta.
 — Ah! W jakimże charakterze służycie prezydentowi?
 — W charakterze inżyniera. Jestem przydzielony do saperów.
 — Hm. Wolę kawalerię. Inżynier to kret, uciekający przed światłem dziennym. — Zameldowano mi was jako porucznika Helmera.
 Należycie do oddziałów generała Veleza?
 — Tak:
 — Ah, to zmienia postać rzeczy!
 Robert opowiedział, co zaszło w lesie. Słuchano go uważnie. Wreszcie generał zawołał:
 — Do licha! Mają na nas napaść, a tymczasem tracimy czas na bezcelowe rozmowy!
 — Bardzo słuszne. Proszę raczej, aby się pan generał naprzód zajął nieco tym koronelem.
 — Poco? Czas nagli.
 — Nie tak bardzo, byśmy przedtem nie mogli zadać koronelowi kilku pytań i przeszukać jego kieszeni.
 — Racja. Według waszej relacji atak ma się rozpocząć o pierwszej. Zaczną się przygotowywać o północy?
 — Tak jest.
 — Teraz dopiero wpół do dwunastej, mamy,