Strona:Tajemnice amuletów i talizmanów.pdf/8

sąd miejski, usprawiedliwiał się przed czcigodnymi rajcami, że „zręczność nie jest przecież czarowaniem“ i na tej zasadzie istotnie został uniewinniony, otrzymawszy tylko na odchodnem porcję rózeg. Pod białą magją rozumiano też wtedy rozmaite leki. Z dzisiejszych dziedzin — zaliczonoby do niej np. magnetyzm, telepatję, grafologję i t. p.
 Jej przeciwstawieniem była czarna magja. Sztuce tej służyły wszystkie ciemne umiejętności, które wymyśliły zbrodnia i występek, przedewszystkiem sztuka trucicielska. Czarna magja była także sztuką przeklinania, „złego spojrzenia“, „czarowania pogody“, t. zn. tej, tak często w procesach przeciw czarownicom wymienionej operacji magicznej, która opuszczała na pole wroga grad, deszcz ulewny lub przedwczesny przymrozek. Była to umiejętność „rzucania uroku“ na ludzi i zwierzęta, zsyłania chorób na nich. Kiedy mówiono o czarodziejstwie miano na myśli wyłącznie niemal czarną magję.
 Nekromancja jest umiejętnością wywoływania duchów zmarłych lub przestawania z nieboszczykami. Odpowiada ona mniej więcej temu, co dzisiaj zwie się spirytyzmem. Brakło jej jednak zarówno ściślejszej teorji jak rozważnych eksperymentowań. Środki