Strona:Tam, gdzie ostatnia świeci szubienica.djvu/48

Ta strona została uwierzytelniona.

86 Bodeleryzm — od nazwy poety francuskiego Baudelaire’a (1821—1867), oznacza kierunek literacki, polegający na odtwarzaniu w poezji indywidualnych odczuć i wzruszeń dziwacznych, niepospolitych, niedostępnych i niezrozumiałych dla ogółu.
87 Szukanie w człowieku «nagiej duszy», «absolutu» i t. p. cechowało twórczość prądu modernistycznego w literaturze (por. ods. 78)[1].
88 Quasi (łac.) — niby.
89 Eksces (łac.) — nadużycie, wybryk.
90 Klepsydra (greck.) — zegar starodawny, mierzący czas szybkością przesypywania się piasku.
91 Władca umysłów — po rosyjsku.
92 Mistyk — filozof, dążący do poznania zagadnień bytu przez objawienia wewnętrzne, kontemplację religijną.
93 Dostojewskij — słynny pisarz rosyjski, m. i. autor powieści «Zbrodnia i kara».
94 Andrzej Towiański, rówieśnik Mickiewicza, twórca nowej «nauki», mistycznego poglądu na świat. Działał w połowie XIX w. Wśród wychodźtwa polskiego w Paryżu i w Szwajcarji. Wywarł wielki wpływ na twórczość naszych poetów romantycznych, m. i. na Mickiewicza, Słowackiego, J. B. Zaleskiego, Goszczyńskiego.
95 Gordyje Polaki (po rosyjsku) — dumni Polacy.
96 O polskiej dumie (j. w.).
97 Przeklęty narodowiec! (ros.).
98 Por. ods. 96[2].
99 Towariszcz po niesczastju (ros.) — towarzysz niedoli.
100 Rozpiętą.
101 Czyli.
102 Buntownicy.
103 Zgodnie z prawem.

104 Przyrząd nurka, doprowadzający mu powietrze dooddychania (oddychalnik).



  1. Modernistyczny (modernizm), nacechowany właściwościami prądu literacko-artystycznego, zwanego modernizmem, który polega, między innemi, na odtwarzaniu wzruszeń i odczuć dusz krańcowo indywidualnych.
  2. O polskiej dumie (j. w.).