Strona:Taras Szewczenko - Poezje (1936) (wybór).djvu/140

НАЙМИЧКА		Przełożył
		LEONARD SOWIŃSKI Wstęp (ww. 1—56) przełożył Bohdan Łepki.

NAJEMNICA

POEMAT

Wczesnym rankiem w niedzielę
Mgła po polu się ściele;
Na mogile, śród pola,
Niby wiotka topola,

Mołodyca schylona.

5 

Coś przygarnia do łona
I się skarży i gwarzy:
„Ach tumanie, mgło siwa,
Losie mój nieszczęśliwy!
Czemu ty mię nie skryjesz
Wśród szerokiej niwy?

Czemu mię nie pochłoniesz,

10 

Nie zagrzebiesz w ziemi
Razem z moją niedolą,

Ze łzami mojemi?

15 

Nie, nie gub mię, tumanie!
Tylko schowaj w polu,
Aby się nikt nie naśmiewał
Nad moją niedolą!

Nie samotna ja w świecie —

20 

Mam rodziców w chacie...
I mam przecie, tumanie,
Tumanie, mój bracie,
Dzieciąteczko...