Strona:Taras Szewczenko - Poezje (1936) (wybór).djvu/150

Wrócę do was, jak przyjmiecie.
 Dopóki jest siła,

Służyć będę.”

330 

 Czystem sercem
 Pobłogosławiła
Marka swego... Zapłakała
 I wyszła za wrota.

Rozigrało się wesele.

335 

 I grajkom robota,
I podkówkom. Płynie struga
 Po stołach miodowa.
A tymczasem najemnica

 Zdąża do Kijowa.

340 

Przyszła — nawet nie spoczęła —
 Pieniędzy nie stało
Na akafist u Barbary, —
 I choć to sił mało,

Najęła się wodę nosić,

345 

 Nosiła, nosiła —
I z ośmiu kóp zarobionych
 Markowi kupiła
Tuż w pieczarach kaptureczek

 Iwana świętego,

350 

Aby głowa nie bolała
 U Marka młodego;
I pierścionek u Barbary
 Dla Kachny dostała,

I oddawszy świętym pokłon,

355 

 Do domu wracała.

Powróciła. Katarzyna
 I Marko spotkali
Za wrotami; potem w chacie

 Serdecznie witali

360