Strona:Taras Szewczenko - Poezje (1936) (wybór).djvu/288

Ta strona została przepisana.
Serca ubogiego,
35 

Nie pochwalić, co jest dobre,
I nie skarcić złego.
Wreszcie — umrzeć... O, Boże mój!
O, Boże mój drogi!

Pozwólże mi chociaż spojrzeć
35 

Na ten lud ubogi, —
Na tę Ukrainę
I nie dopuść, abym marnie
W obcym kraju zginął!

1849.
Kos-Arał.