Strona:Taras Szewczenko - Poezje (1936) (wybór).djvu/4

 Dnia 11 marca 1935 roku upływa 75 lat od dnia śmierci Tarasa Szewczenki.
 W dziejach narodu ukraińskiego jest to postać niewątpliwie największa. Genjalny wieszcz narodowy odczul i wyśpiewał wszystkie bóle i krzywdy swego ujarzmionego narodu i płomiennem słowem powołał naród ten z upadku do walki o lepszą przyszłość. Sprawuje więc dotąd w narodzie swym rządy dusz jako wódz ideowy i sędzia sumienia narodowego.
 To też wielkie dzieło poety zwalczane było przez siły wrogie tak za jego życia, jak i po śmierci: martyrologja Jego utworów była niejako powtórzeniem losów Jego męczeńskiego żywota. Należyte zrozumienie ideałów narodu ukraińskiego bez poznania twórczości oraz roli dziejowej Szewczenki nie jest możliwe.
 Aczkolwiek dzieła jego, tłumaczone na blisko 30 języków, znalazły również wielu tłumaczy polskich, nie miały one jednak należytego rozpowszechnienia, te zaś przekłady, które się ukazywały, nie posiadają większej wartości artystycznej. Przytem na język polski nie były dotychczas przełożone niektóre utwory o szczególnem znaczeniu ideologicznem. Skłoniło to Ukraiński Instytut Naukowy do wydania możliwie obszernego wyboru poezyj Szewczenki w przekładach poetów współczesnych.
 Inicjatywa ta spotkała się ze zrozumieniem i żywym oddźwiękiem ze strony poetów-tłumaczy. Podjęli się przekładów dla wydania niniejszego: Marja Bieńkowska, Konstanty Dumański, Tadeusz