Strona:Teodor Jeske-Choiński - Poznaj Żyda!.djvu/48

Talmudu, zwrócone przeciw innowiercom, lecz do dawniejszych narodów.
 Była to obrona niezręczna, po Midyanitach bowiem, Edomitach, Kanaanitach, Babylończykach zostały w owych czasach zaledwie ślady, a Szulchanaruch, zredagowany z r. 1576, nie uważał za potrzebne usunąć miejsc obelżywych. Wiadomo zresztą, że Niemców nazywają prawowierni talmudyści dotąd Kanaanitami.
 Wie każde dziecko w Polsce, że jesteśmy dla Żydów ciągle „gojami.“
 W miarę, jak język hebrajski przestawał być wyłączną własnością Żydów, wcielony przez naukę do programów uniwersyteckich, zrozumieli rabini, że trzeba być jednak ostrożniejszym.
 W celu odwrócenia uwagi „gojów“ od Talmudu, rozesłał pomiędzy innemi główny kahał polski w r. 1630 następujący list do wszystkich rabinów naszego kraju:

 — „Pokój naszym braciom z domu izraelskiego! Ponieważ doszło do naszej wiadomości, że wielu chrześcijan stara się nauczyć języka, w którym nasze księgi święte są napisane, przeto nakazujemy wam pod karą wielkiej klątwy, którą rzucamy na nieposłusznych, abyście nie pomieszczali w żadnem nowem wydaniu Miszny i Gemary jakichkolwiek uwag, odnoszących się do Jezusa z Nazaretu, mianowicie zaś zwracamy waszą uwagę na to, abyście nie pi-