Ta strona została uwierzytelniona.
— 166 —
Choć człowiek ubogi
A jednak szczęśliwy;
I takiéj natury,
Że się nie oddali,
Choćby mu dawali
Nawet złote góry.
Zielona dąbrowa,
Stado koni biega,
A jak się wierzbowa
Fujarka rozlega!.....
A jak się tam bawią,
Jakie bajki prawią!
To téż dawniéj było
Wszystko się bawiło;
Tak w tym kraju miło!.....
Teraz tam inaczéj:
Teraz nie zobaczy
Tych wszystkich radości,
Same tam żałości.
