Ta strona została uwierzytelniona.
8.
Idzie dziadek borem, lasem,
Przymierając głodu czasem;
Suknia z niego oblatuje,
Wiatr dziurami przelatuje;
Trzeba dziadka poratować,
Chleba, soli nie żałować.
9.
Oj, sierotka nieboga,
Stoi bosa u proga;
Czem ją mogę, wspomogę,
I przeżegnam na drogę.
Te trzewiczki, choć z łatą,
Dam sierotce na lato,
I buciki na zimę,
A sam, chyc! — pod pierzynę.
