Zgodnie z postanowieniami artykułów 259 i 292 Części IX (Przepisy finansowe) i X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu, Niemcy uznają ostatecznie jako niebyłe Traktaty brzesko-litewskie, jak również wszelkie inne porozumienia lub konwencje zawarte przez się z Rządem Maksymalistycznym w Rosji.
Mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone zastrzegają wyraźnie prawa Rosji do otrzymania od Niemiec wszelkich restytucji i odszkodowań, opartych na zasadach niniejszego Traktatu.
Niemcy przyjmują obowiązek uznania w całej pełni wszelkich traktatów lub układów, któreby Mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone zawarły z Państwami czy to już utworzonemi, czy powstać mającemi na całem lub na części terytorjum dawniejszego Cesarstwa rosyjskiego, w jego granicach z dn. 1 sierpnia 1914, oraz obowiązek uznania granic tychże państw, jakie zostaną ustalone.
Poza granicami swemi w Europie, niniejszym Traktatem ustalonemi, Niemcy zrzekają się wszelkich praw, tytułów i przywilejów na terytorja, lub tyczących się terytorjów, należących do nich lub do ich sprzymierzeńców, zarówno jak wszelkich praw, tytułów i przywilejów, któreby z jakiegobądź tytułu mogły im przysługiwać względem Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych.
Niemcy zobowiązują się natychmiast uznać i zastosować się do zarządzeń, które wydały lub wydadzą Główne Mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone, ewentualnie w porozumieniu z trzeciemi Mocarstwami, w celu uregulowania następstw powyższego postanowienia.
W szczególności Niemcy oświadczają, że przyjmują postanowienia poniższych artykułów, tyczących się niektórych kwestji specjalnych.
