Niemcy przejmują na siebie zgodnie z obliczeniem, które przedłoży Rząd francuski i potwierdzi Komisja odszkodowań, naprawę szkód poniesionych przez obywateli francuskich w kolonji Kameruńskiej lub w strefie granicznej wskutek działań władz niemieckich cywilnych i wojskowych oraz osób prywatnych w okresie od 1 stycznia 1900 do 1 sierpnia 1914.
Niemcy zrzekają się wszelkich praw, wynikających z konwencji i układów, zawartych z Francją 4 listopada 1911 i 28 września 1912, a odnoszących się do Afryki podzwrotnikowej. Niemcy zobowiązują się wydać Rządowi francuskiemu wszelkie depozyty gwarancyjne, kredyty, zaliczki i t. d., zrealizowane mocą tychże aktów na korzyść Niemiec, a to podług obliczenia, które przedłoży Rząd francuski, a potwierdzi Komisja odszkodowań.
Niemcy zobowiązują się uznać i przyjąć konwencje, które Mocarstwa sprzymierzone lub stowarzyszone lub niektóre z nich zawarły lub zawrą z którembądź innem Państwem w sprawie handlu bronią i spirytualjami, jakoteż innemi przedmiotami omówionemi w aktach jeneralnych Berlińskich z 26 lutego 1885 i Brukselskim z 2 lipca 1890 oraz w konwencjach uzupełniających je lub zmieniających.
Krajowcy mieszkający w dawniejszych posiadłościach niemieckich zamorskich mieć będą prawo do opieki dyplomatycznej ze strony Rządu, który wykonywać będzie władzę nad danem terytorjum.
Niemcy zrzekają się na korzyść Chin wszelkich przywilejów i korzyści, wynikających z postanowień Protokołu końcowego, podpisanego w Pekinie dnia 7 września 1901, łącznie z wszystkiemi aneksami, notami i dokumentami uzupełnia-