Rząd niemiecki udzieli Członkom Komisji i jej Ajentom upełnomocnionym wszelkich praw i immunitetów, z których korzystają w Niemczech należycie akredytowani Ajenci dyplomatyczni Mocarstw zaprzyjaźnionych.
Niemcy zgadzają się wreszcie ponosić ciężar wynagrodzenia oraz kosztu Komisji, jak również i personelu, który ta zatrudniać będzie.
Niemcy zobowiązują się ogłosić, utrzymać w mocy i opublikować wszystkie ustawy, regulaminy i dekrety, któreby się okazały niezbędnemi dla zapewnienia całkowitego wykonania niniejszych postanowień.
Przepisy niniejszej Części tego Traktatu nie stosują się do własności, praw i interesów, wymienionych w Dziale III i IV Części X (Warunki ekonomiczne) niniejszego Traktatu, ani do wyniku ich likwidacji, z wyjątkiem tego, co dotyczy ostatecznego salda na korzyść Niemiec, wzmiankowanego w artykule 243 a).
Zapisane zostaną na dobro Niemiec z tytułu ich obowiązku odszkodowania pozycje następujące:
a) Ostateczne saldo na korzyść Niemiec, wymienione w Dziale V (Alzacja i Lotaryngja) Części III (Polityczne warunki europejskie) oraz w Działach III i IV Części X (Przepisy ekonomiczne) Traktatu niniejszego;
b) Wszelkie sumy, przypadające Niemcom z tytułu cesji, wymienionych w Dziale IV (Zagłębie Sarry) Części III (Polityczne warunki europejskie), w Części IX (Przepisy finansowe) i w Części XII (Porty, Drogi wodne i Drogi żelazne);
c) Wszelkie sumy, które zdaniem Komisji powinny być zapisane na dobro Niemiec na rachunek wszelkich innych przelewów własności, praw, koncesji oraz innych interesów, przewidzianych w Traktacie niniejszym.
Jednak w żadnym wypadku restytucje, wykonane na zasadzie artykułu 238 niniejszej Części, nie będą mogły być zapisane na dobro Niemiec.
