Warunki tej cesji będą unormowane przez rozjemców, przewidzianych w artykule 339 Części XII (Porty, Drogi wodne i Drogi żelazne) niniejszego Traktatu. Będzie im powierzone rozwiązanie trudności, dotyczących repartycji tonażu rzecznego, a wynikających z nowego międzynarodowego ustroju niektórych systemów rzecznych oraz wskutek zmian terytorjalnych, które dotyczą tych systemów.
Niemcy zobowiązują się przedsięwziąć wszystkie środki, które Komisja odszkodowań im wskaże w celu uzyskania pełnego prawa własności do wszystkich okrętów, które przeszły podczas wojny lub są w trakcie przechodzenia pod flagę neutralną, bez upoważnienia Rządów sprzymierzonych i stowarzyszonych.
Niemcy zrzekają się wszelkiego rodzaju rewindykacji w stosunku do Rządów sprzymierzonych i stowarzyszonych oraz ich obywateli z tytułu bądź zatrzymania, bądź użytkowania jakichkolwiek okrętów lub statków niemieckich i wszelkich strat lub szkód, doznanych przez pomienione okręty lub statki, z wyjątkiem wypłat, należących na skutek użycia tych okrętów w myśl Protokułu Rozejmu z 13 stycznia 1919 r. oraz Protokułów następnych.
Wydawanie handlowej floty niemieckiej będzie trwało nadal bez przerwy, stosownie do wymienionych Protokułów.
Niemcy zrzekają się wszelkiej rewindykacji okrętów i ładunków, które zatonęły podczas lub w następstwie nieprzyjacielskich działań na morzu i następnie zostały uratowane, i co do których jeden z Rządów sprzymierzonych lub stowarzyszonych albo ich obywatele są interesowani jako właściciele, najemcy okrętu, ubezpieczający go lub z jakiego innego tytułu, bez względu na skazujący wyrok Trybunału Kaperskiego Niemiec lub ich sprzymierzeńców.
