Gdyby inwentarz w ten sposób dostarczony nie mógł być utożsamiony z tym, który został wywieziony lub zajęty, to wartość jego będzie zapisana na kredyt zobowiązań odszkodowaniowych Niemiec stosownie do postanowień § 5 niniejszego Aneksu.
Nie czekając na decyzję Komisji, przewidzianej w paragrafie 4 niniejszego Aneksu, Niemcy będą obowiązane w dalszym ciągu dostarczać Francji materjału rolniczego, przewidzianego w artykule III odnowienia Rozejmu z dnia 16 stycznia 1919 roku.
Niemcy zobowiązują się wydać niżej wymienionym Mocarstwom, które podpisały niniejszy Traktat, na ich odnośne żądanie, poniższe ilości węgla i jego przetworów.
Niemcy będą dostarczały Francji po 7 miljonów tonn węgla rocznie w ciągu lat 10. Nadto Niemcy będą dostarczały Francji ilość węgla równą różnicy pomiędzy roczną produkcją przedwojenną kopalń du Nord i Pas-de-Calais, zniszczonych przez wojnę, oraz produkcją basenu, zajętego przez te kopalnie, przez dany rok. Ta dostawa będzie dokonywaną w ciągu 10 lat i nie może przekraczać 20 miljonów tonn rocznie w ciągu 5 pierwszych lat oraz 8 miljonów tonn w ciągu 5 lat następnych. Rozumie się, że będą zrobione wszelkie wysiłki, aby kopalnie du Nord oraz Pas-de-Calais doprowadzić do porządku.
Niemcy będą dostarczały Belgji rocznie 8 miljonów tonn w ciągu 10 lat.
