nienia się niniejszego Traktatu, chyba że z tekstu wynika inaczej, lub że Rada Związku Narodów postanowi przynajmniej na dwanaście miesięcy przed upływem tego terminu, że zobowiązania te będą utrzymane na czas dalszy ze zmianami lub bez nich.
Artykuł 276 Rozdziału IV pozostanie w mocy i po upływie tego okresu lat pięciu, ze zmianami lub bez nich, na taki przeciąg czasu, oile wogóle będzie on oznaczony, jaki ustali Rada Związku Narodów, a który nie będzie mógł przekroczyć lat pięciu.
Jeżeli Rząd niemiecki będzie prowadził handel międzynarodowy, to nie będą mu przysługiwały pod tym względem żadne prawa, przywileje oraz immunitety zwierzchnictwa.
Od chwili uprawomocnienia się niniejszego Traktatu, z zastrzeżeniem zawartych w nim postanowień, będą stosowane miedzy Niemcami a temi z Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych, które są w Traktacie stroną, jedynie traktaty, konwencje i porozumienia wielostronne o charakterze gospodarczym lub technicznym, wyliczone poniżej i w następnych artykułach:
1) Konwencje z 14 marca 1884 r., z 1 grudnia 1886 i z 23 marca 1887 oraz Protokuł końcowy z 7 lipca 1887 o ochronie kabli podmorskich;
2) Konwencja z 11 października 1909 r. o międzynarodowem krążeniu samochodów;
3) Porozumienie z 15 maja 1886 r. o plombowaniu wagonów, poddawanych odeniu, oraz Protokuł z 18 maja 1907;
4) Porozumienie z 15 maja 1886 o jednolitości technicznej kolei żelaznych;
5) Konwencja z 5 lipca 1890 o ogłaszaniu taryf celnych i o organizacji międzynarodowego Związku dla ogłaszania taryf celnych;
6) Konwencja z 31 grudnia 1913 o ujednostajnieniu statystyki handlowej;
