Opłaty te będą tak określone, aby nie było koniecznem badanie szczegółowe ładunku, chyba, że zachodzi podejrzenie co do oszustwa lub wykroczeń.
Towary, idące tranzytem, mogą być opieczętowane lub oddane pod nadzór urzędników celnych; ładowanie i wyładowywanie towarów, a także wsiadanie na okręty i lądowanie podróżnych może się odbywać tylko w portach, wskazanych przez Niemcy.
Na całym przebiegu kanału Kilońskiego oraz w dostępach do niego mogą być ściągane tylko te należności, które są przewidziane w niniejszym Traktacie.
Niemcy będą obowiązane przedsięwziąć właściwe środki celem usunięcia przeszkód lub niebezpieczeństw dla żeglugi oraz zapewnienia stale dobrych warunków żeglugi. Niemcy nie powinny przedsiębrać robót, które mogłyby zaszkodzić żegludze w kanale lub w dostępach do niego.
W razie naruszenia którego z postanowień artykułów 380 do 386 lub w razie nieporozumienia co do interpretacji tych artykułów — każde zainteresowane Mocarstwo będzie mogło odwołać się do iurysdykcji, w tym celu przez Związek Narodów ustanowionej.
Aby uniknąć wnoszenia przez Związek Narodów spraw małej wagi, Niemcy ustanowią w Kiel miejscową władzę, upoważnioną do rozważania sporów w pierwszej instancji i do dawania zadośćuczynienia w miarę możności, skargom, któreby wnosili ajenci konsularni Mocarstw interesowanych.
