Strona:Traktat Wersalski.djvu/246

Ta strona została uwierzytelniona.

Nazwiska delegatów oraz ich doradców technicznych winny być podawane do wiadomości międzynarodowego Biura Pracy przez Rząd każdego z Członków.
Pełnomocnictwa delegatów i ich doradców technicznych będą sprawdzane przez Konferencję, która może większością ⅔ głosów delegatów obecnych odmówić przyjęcia każdego delegata lub doradcy technicznego, którego wybór uzna za niezgodny z przepisami niniejszego artykułu.


ARTYKUŁ 390.

Każdy delegat będzie miał prawo głosować indywidualnie we wszystkich sprawach, nad któremi obraduje Konferencja.
W wypadku, gdyby który z Członków nie wyznaczył jednego z delegatów nie rządowych, do których ma prawo, drugi delegat nie rządowy będzie mógł brać udział w dyskusji Konferencji, ale nie będzie miał prawa głosowania.
W wypadku, jeżeli Konferencja na mocy prawa, przysługującego jej z artykułu 389, odmówi przyjęcia jednego z delegatów któregoś Członka, to postanowienia niniejszego artykułu będą stosowane w ten sposób, jak gdyby dany delegat nie został wcale wyznaczony.


ARTYKUŁ 391.

Posiedzenia Konferencji odbywać się będą w siedzibie Związku Narodów, lub też w jakiem innem miejscu, wyznaczonem przez Konferencję na poprzedniem zebraniu większością ⅔ głosów delegatów obecnych.


ARTYKUŁ 392.

Międzynarodowe Biuro Pracy będzie urządzone w miejscu siedziby Związku Narodów i będzie stanowiło część składową organizacji Związku.


ARTYKUŁ 393.

Międzynarodowem Biurem Pracy będzie kierowała Rada administracyjna, złożona z dwudziestu czterech osób, wyznaczanych według zasad następujących: