Strona:Traktat Wersalski.djvu/262

Ta strona została uwierzytelniona.
DZIAŁ II.
EUROPA WSCHODNIA.
ARTYKUŁ 433.

Tytułem gwarancji wykonania postanowień niniejszego Traktatu, na mocy których Niemcy ostatecznie uznają zniesienie Traktatu Brzesko-Litewskiego i wszystkich traktatów, konwencji i układów, zawartych przez nie z Rządem maksymalistycznym w Rosji, aby przytem zapewnić przywrócenie pokoju i dobrego Rządu w krajach nadbałtyckich i na Litwie, wszystkie wojska niemieckie, jakie obecnie znajdują się na wymienionych terytorjach, powrócą w granice Niemiec natychmiast, gdy tylko Rządy Głównych Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych uznają moment za odpowiedni ze względu na wewnętrzną sytuację tych terytorjów. Wojska te są obowiązane powstrzymywać się od wszelkich rekwizycji, zajęcia oraz innych środków przymusu, mających na celu uzyskanie dostawy do Niemiec; nie wolno im będzie również pod żadnym względem wtrącać się do jakichkolwiekbądź zarządzeń, tyczących się obrony narodowej, przedsiębranej przez prowizoryczne Rządy Estonji, Inflant i Litwy.
Żadne inne wojska niemieckie nie będą dopuszczone na wymienione terytorja ani do czasu ich ewakuacji, ani też po całkowitem jej dokonaniu.



CZĘŚĆ XV.
RÓŻNE PRZEPISY.

ARTYKUŁ 434.

Niemcy obowiązują się uznać całkowitą moc Traktatów Pokoju oraz Konwencji dodatkowych, które zostaną zawarte przez Mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone z Mocarstwami, które walczyły po stronie Niemiec, przyjąć postanowienia tyczące się terytorjów byłej Monarchji Austrjacko-Węgierskiej, Królestwa Bułgarji i Cesarstwa Otomańskiego i uznać nowe państwa w granicach, dla nich w ten sposób ustanowionych.