śladowania. Szał ten jest sprzymierzeńcem wszelkiej kontrrewolucyi, gdyż odrywa żydów od społeczenstwa, wśród którego żyją i popiera akcyę czarnej sotni, narodowej demokracyi lub klerykalizmu.
Tu przejawia się druga przyczyna niemocy partyj żydowskich. Każda partya dążąca do urzeczywistnienia swej woli opiera się na pewnej warstwie, dość obszernej i posiadające] dość siły do osiągnięcia tego celu potrzebnej, Klasa, na które] stronnictwo się opiera, musi być dość liczną ale musi być też wpływową. W warunkach konstytucyjnych, w legalnych warunkach walki politycznej orężem są dla partyj ludowych kartki wyborcze, demonstracye, strejki.
Czyż można sobie wyobrazić, by żydzi sami zdołali w ten sposób choćby najdrobniejszą ulgę sobie wywalczyć, skoro terytoryalnie skazani są zawsze na odgrywanie roli mniejszości.
W państwie absolutnem, w Rosyi rzecz się ma podobnie. Choćby najbardziej rewolucyjna akcya partyi żydowskiej nic a nic sama przez się zdziałać nie zdoła; owszem ściąga na siebie, jak magnes, całą wściekłość sfory carskiej, której sprzymierzeńcem staje się sfanatyzowana część ludności chrześciańskiej. W ten sposób ruch ten mimowoli szkodzi straszliwie żydom a wzmacnia kontrrewolucyę carską, narodowo~demokratyczną i klerykalną.
Mimo tedy krzykliwej reklamy, w jakiej celują partye żydowskie, są one zupełnie słabe i bezbronne. Minęły już czasy, kiedy głosy trąb wystarczyły do zburzenia murów Jerycha.
A jednak byłoby błądem ignorować działalność tych partyi, czekać aż praktyczny rozum, instynkt samozachowawczy zwyciężą u żydów i, wskażą im drogę, którą kroczy rewolucyjny proletaryat polski. Doktrynerstwo czyni tak straszne spustoszenia w głowach nawet rozsądnych, że zdrowy rozum jest wobec niego częstokroć bezbronnym. Jeżeli zaś, jak w danym wypadku, doktryna pozostaje w harmonii z tradycyą wiecznej żałoby, rozpaczy i rezygnacyi ogarniającej masy żydowskie, wówczas jest obowiązkiem jednostek światłych wśród socyalistów żydowskich przeciwdziałanie temu zgubnemu prądowi. Bo separatystyczne stronnictwa żydowskie z syonistami na czele, choć nic pozytywnego zdziałać nie potrafią, zdołają jednak szkodzić partyom socyalistycznym w Polsce, odrywając od pracy wiele inteligentnych jednostek, zwłaszcza wśród młodzieży, spychając je z pola pracy partyjnej w wir jałowych dyskusyj po kółkach i stowarzyszeniach.
Zadaniem żydowskich towarzyszy w P. P. S. wszystkich zaborów jest rugowanie z pośród mas żydowskich wpływów germanizacyjnych, rusyfikacyjnych i »narodowo-żydowskich« i wszczepianie kultury polskiej, stałe budzenie, utrzymywanie i uwydatnienie poczucia łączności
Strona:Trybuna (1906) nr 3.djvu/48
Ta strona została skorygowana.