Ta strona została przepisana.
kopia artystyczna
OGIŃSKI
święta jesteś stroną miłości
tańczącego we mnie
dźwięku pogody
nocna śmierć
ma dziś dzienne oczy
na przełaj widzenia
słucham wszystkich rzeczy
otwartych naraz w jej włosach
nie czesanych od elegii
wszystkich grobów samopiąt
do ojczyzny szopena
mistrzowie tańca
w źródle twoich źrenic
nogi trzymają po kolana
na zimne rzeki dojścia
trwale zakucnięci w brzegi
na wylot w tym ostatnim
srebrze obola pieczeni
znani ze znaków mowy
odpadających do grobowców sławy
odcisków imion niewłasnych
tacy trwali na fali
jonasze własnych brzuchów
jedyne strony białe
tańczącej w nich pogody
na wszystkie na wskroś przebite
w boku wiatry świata
