Strona:Tymoteusz Karpowicz - Odwrócone światło.djvu/90

Ta strona została przepisana.
kopia artystyczna

PORY DNIA

(kanon)

kwitnąca czapka do widzenia
na waniliowym karku powitania
wydatne biodro dobrej nocy
mięsny kanon troistego bycia
 
na dalekiej paśbie z nieobecnych
zakwitanie nie jest dozgonne
naderwane w otoce czoło
brzeg na brzegu innym nawija
 
na za bliskim podaniu siebie
pęka w karku spoistość kwiatu
drugorzędna pszczoła na miodach
za dwa kręgi już zalatuje
 
na północnym zboczu dodawanie
ma zabawne zestawienie nóg
ślepe biodra odhukną czasem
w przechwyceniu a nie na sumę
 
czwarta pora jak na motylach
nieobecna nigdy kotara
zsuwa coś i odsuwa
i przepuszcza i zatrzymuje