Strona:Tytus Czyżewski - Pastorałki.djvu/21

ja mu przyniósł gołąbeczka i w klateczce szczygiełeczka i dwie zięby, piéknogęby zaśpiewają, to po lesie wiater niesie hej Baca ej, tam chłopcy moi mili nie kłóćcie się w takiej chwili uciszcie się, pogódźcie się boście dziécię przebudzili Dzieciątko się rozpłakało pieluszki se rozkopało ............ (Gdy to mówi, wszyscy w strachu bo we drzwiach się pokazało wilczysko, zwierz to znany co dusi owce, barany) Wilk (z baranem na plecach) panie Jezu, panie Jezu darujże mi żem jest wilk żem wszedł tu do wsi i com złowił niosę ci au, au... (kładzie barana na ziemi) Baran be, be, be ze dwie staje niesie me bardzo potłukł me be... e... e

(od żłobu dziecię rączkę wyciągnęło i ku wilkowi skinęło) ............ (pastyrze wilka huziają do pola go wyganiają) Pastyrze hej, huź na pole ty dziki psie, mongole huź, ha, do lasa na Uhry, do Miklasa ............ (wilk ucieka a tu spieka w szopie jasna robi się gwiazda jasna jutrznia krasna co na niebie tliła się nad szopą schyliła się) ............ Pastyrze (chórem) bracia baczcie bracia patrzcie jaką łuną naszą stroną niebo pali się czy Betlejem pali się ............ a tu z pola od Podola wielka zgraja