Strona:Tytus Czyżewski - Pastorałki.djvu/31

przed Dzieciątkiem powiewają jego ciało ochładzają) Kowal Jan (wchodząc) a to się dzisiaj zdarzyło a to się dziwnie spełniło zwiedział się już lud pasterzy każdy z darami tu bieży spieszą bace i juhasy czarowniki skotopasy jeden drugiego prześciga każdy podarunek dźwiga ja też dary przysposobię Jezusowi przypodobię... (wchodzą Pasterze. — Chórem) powiadali nam w dolinie że Jezus król tu ninie że urodził się Zbawiciel wszego świata Odkupiciel czyście tu nie widzieli Dzieciątka małego cieśli Józefa, Marji Matki jego Kowal Jan takoż, przyjaciele mili tuście do stajni trafili do Dzieciątka, Matki Jego i do Józefa starego Chór pasterzy otóż, mój Józefie stary przynosim wam tu dary

co kto znalazł, co kto może co miał w domu i w oborze Józef (do pasterzy) o moi mili ludkowie Bóg wam zapłać za te słowie jakoże w tej świętej chwili Dzieciąteczkoście uczcili Baca Onufry od Chochołowa wilcy nas gonili każdy w te pędy, wszyscy się śpieszyli ci barana za kudły, a tamci w kobiałce przynoszą co mają — po masła osałce Baca Florjan juhas Tomek prowadził tu capa za rogi wilcy mu go porwali — zostawili rogi Baca Onufry Walka, mocny Boże, wilcy turbowali ledwie go tam nasi chłopcy zratowali Walek a gonił ci mnie ten zaciekły zdrajca uciekałem po śniegu wpadłem do Dunajca a biegając po lodzie z tej ogromnej trwogi zgubiłem kęsi kierpec z lewej nogi Pasterze ha, ha, ha, ha, ha, ha