Strona:Tytus Czyżewski - Pastorałki.djvu/32

• • • wszycy się radują w onej godzinie grają, tańcują, skaczą w dolinie pasterze się weselą, na kobzie grają aniołowie śpiewają, skrzydłami wiuhają a od wschodu gwiazda idzie jasna toczy się po niebie, jako róża krasna a z gwiazdą postępują zwolna Trzej Królowie trzej ze wschodu idą monarchowie weszli do szopy — padli na kolana biją pokłony przed żłobem Pana Kasper królu nad królami zdawna żądany przez wszystkich proroków przepowiadany za gwiazdą od wschodu co nam świeciła idziem znachodzim co nam ziściła

Melchior idziemy przez puszcze, przez góry, lasy Bóg się nam narodził w te święte czasy przepowiedziane niechaj się stanie pokłony nasze przyjmijże, Panie Baltazar przyjmijże także nasze dary z kryształu, ze srebra, ze złota czary i różne kukiełki, różne bawidła a w puzdrach złoto, mirę, kadzidła Aniołowie chórem Boże, niech będzie miłość nad niemi i spokój ludziom na ziemi • • • pasterze tańczyli, muzyka grała Dzieciątko spało, Marja czuwała wół osioł wół osioł na żłób chuchali i swemi oddechy Jezusa grzali (1923)