Strona:Urke-Nachalnik - Gdyby nie kobiety.djvu/103

 — Pani fest tego pewna?
 — Najzupełniej.. Rozumiemy się doskonale..
 To mówiąc, kobieta wstała.
 — Nie będę pana dłużej zatrzymywała — rzekła — ale radzę się strzec!
 — Kogo? — zerwał się Janek z miejsca.
 — Wszystkiego.. Jestem życzliwą..
 — Proszę ze mną mówić otwarcie — schwycił ją Janek za ręce.
 — Przyszłam tu po to, by szczerze porozmawiać z Klawym Jankiem..
 Janek zbladł. Nie mógł wydobyć z siebie głosu.
 — Czemu się pan tak przeraził?
 — Skąd pani mnie zna? Kim pani jest?
 — Jestem „Lipet“. Teraz przypomina pan sobie?
 — Skoro tak, — odetchnął Janek z ulgą, — jesteśmy w swoim gronie. Zna pani nasz parol? A jak się pani nazywa?
 — Jestem wśród naszej braci nie mniej popularna od ciebie. Widzę, że osłabła ci pamięć. Jestem żoną Drejkopa...
 — Czyż to możliwe?! Skąd się tu wzięłaś? Wszak mieszkacie w Ameryce..
 — Bracie. My, mieszkamy na całym świecie.
 Oboje przyglądali się sobie przez chwlę, po czym Janek wybuchnął śmiechem:
 — A ja przyjąłem cię w pierwszej chwili za Amerykankę, która szuka flirtu. A to frajer ze mnie!!
 — Prędko jednak zorientowałeś się, że moje brylanty są fałszywe. Powiedz mi, co tu porabiasz nad morzem?
 — Sam nie wiem, skąd się tu wziąłem.
 — Ale ja wiem.. Wiem, że nie jesteś już dawnym Klawym Jankiem., Gdzie twoje sumienie złodziejskie? Tak nie postępuje „blatny“. Pamiętaj, że źle skończysz...