Strona:Urke-Nachalnik - Gdyby nie kobiety.djvu/70

 — No, czy teraz mogę zadawać moje pytania?
 — Proszę bardzo.
 — Jak pana nazywają?
 — Garbusek.
 — Prawdziwe nazwisko? Kuźniec.
 — Urodzony?
 — W Rosji.
 — W jakiej okolicy?
 — Na Ukrainie.
 — Miasto?
 — Czy to jest ważne?
 — No, niech będzie... Ile pan ma lat? Garbusek spojrzał na niego ironicznym wzrokiem.
 — Po co panu mój wiek? Po co panu wiedzieć kim był mój ojciec i matka? Pytaj pan o to, co może się panu przydać praktycznie.
 — Dobrze. Zgadzam się. Proszę mi, powiedzieć, czy zna pan osobnika, którego nazywają w naszym świecie Stasiek Lipa?
 — Znam go bardzo dobrze. Bardzo przyzwoity i porządny człowiek.
 — Oczywiście — uśmiechnął cię sędzia śledczy.
 — Może mógłby mnie pan poinformować, gdzie on się teraz znajduje?
 — Tego akurat nie wiem. Powiedziałbym chętnie, gdybym wiedział.
 Nie wie pan.... Napewno nie wie pan?
 Garbusek nalegał.
 Sędzia śledczy podsunął mu pod nos list adresowany doń z zagranicy właśnie przez Staśka Lipę.
 — Wie pan więc lepiej ode mnie odpowiedział Garbusek zdenerwowanym głosem..
 — Wiem jeszcze więcej, niż się panu zdaje.