Małżonki królów Vatsagulmasu wzywają do siebie, przy pomocy posłanek mężczyzn, którzy im się podobają.
W krainie Vidharbas, synowie królewscy jawnie odwiedzają harem swego ojca.
W Strirajyas, mieszkanki haremu zapraszają do siebie krewniaków i przyjaciół.
W Gaudas, damy haremowe są do usług brahmanów, ich krewnych, służby i niewolników.
W Samdhara, służba, bracia mleczni oraz inne osoby tej samej klasy utrzymują jawne stosunki z haremem.
W krainie Himavati, młodzi awanturnicy często przerywają kordon straży i wpadają do haremu.
W krainie Vangas i Kalingas, brahmani za zezwoleniem króla nawiedzają harem, jakoby w celu ofiarowania poświęconych kwiatów małżonkom królewskim.
Nakoniec w haremie króla krainy Pracyas, panuje obyczaj, że na każdą grupę niewiast, składającą się z dziewięciu lub dziesięciu niewiast, przydziela się jednego mężczyznę, który ma za zadanie czynić wszelkie posługi.
Tak się dzieje u niewiast obcych.
Dlatego, każdy mąż winien strzec swej żony, jak oka w głowie.
Stare przepisy stanowią, że król winien straż nad haremem oddać tylko takim mężczyznom, którzy są całkowicie wolni od pokus cielesnych.
Ale ludzie ci, jakkolwiek osobiście nie ulegający żądzom, nie stanowią jeszcze dobrej gwarancji,
Strona:Vātsyāyana - Kama Sutra (1933).djvu/114
Ta strona została przepisana.