dzialne, jak powściągliwość i wstrzymywanie się od rozkoszy cielesnej.
Dharma uczy także Shruti, czyli świętego ceremoniału i wskazówek, jak należy go wykonywać.
ARTHA jest pozyskiwaniem wiedzy ziemi, złota, bydła, bogactwa i przyjaciół, oraz zabezpieczenia i pomnożenia nabytku.
Arthę studjują urzędnicy królewscy i doświadczeni kupcy.
KAMA jest to użytkowanie wrażeń przyjmowanych przez pięć zmysłów: słuch, dotyk, smak, wzrok i powonienie. Dusza i Wrażliwość wspierają Kamę.
Najważniejszem tu jest zaspokojenie wewnętrzne między organem zmysłu a przedmiotem pożądania. Wynikające stąd świadome uczucie, nazywa się Kama
Kamy uczy nas Kamasutra i stykanie się z światem żywych.
Jeżeli spotkają się wszystkie trzy: Dharma, Artha i Kama, wtedy nadchodząca, jest lepsza niż odchodząca, czyli Dharma jest lepsza niż Artha i Artha jest lepsza niż Kama.
Jednakże król winien przedewszystkiem kierować się Arthą, gdyż od tego zależy materjalne dobro narodu.
Natomiast Kama, jest głównem zajęciem heter, które zawsze muszą ją nad obie poprzednie przekładać.
Hetery bowiem są wyjątkami z ogólnej reguły.
