Strona:Vātsyāyana - Kama Sutra (1933).djvu/34

wania. Człek taki pochodzi najczęściej z odległych miejscowości, i biegły jest w przeróżnych kunsztach.
 Z tego powodu, bardzo chętnie widziany jest jako nauczyciel w towarzystwie zalotników i heter.
 Vita — natomiast, nazywają osobnika, który roztrwonił na hulanki cały swój majątek, ale nie postradał stosunków, które łączyły go ze światem towarzyskim.
 Jest on zazwyczaj spokrewniony z właścicielami wielkich fortun, którzy nadal darzą go przyjaźnią i zajmuje w ich domach stanowisko rezydenta, mając za zonę niewiastę z towarzystwa.
 U heter jest mile widziany; żyje poczęści dzięki ich materjalnej pomocy.
 Vidushaka lub Vaihasaka — jest to osobnik szerzący wesołość, błazen nadworny, jego wykształcenie i obyczaje towarzyskie posiada ją pewne braki, ale dla swego humoru, jest chętnie tolerowany.
 Te trzy typowe postacie, służą zalotnikom i heterom do nawiązywania i łagodzenia wzajemnych intryg.
 Do tego celu używane są zresztą i inne osoby, jak łyse niewiasty, wiarołomczynie — rozwódki, oraz wytrawne, stare hetery.
 Zalotnik, bez względu na to czy mieszka na wsi lub w mieście, obowiązany jest ograniczyć swe stosunki do ludzi z tej samej kasty, których przyjaźń uważa za pożądaną. Winien okazywać im zadowolenie a oni nawzajem, zawsze radzi będą z jego obecności.