Raz poraz orzechy i liście betelu, kwiaty i wonności winna mu ofiarować.
Winna chwalić się przed nim z biegłości swej w masażu i wszelkich kunsztach. Niechaj traktuje go tak jak jemu najwięcej do gustu przypadł i omawia z nim środki jakich się do zdobycia miłości dziewcząt używa.
I choćby miłość dziewczęcia do tego meżczyzny ogromnie mocną była, nigdy nie wolno jej będzie na szyje ukochanego się rzucić lub mu jakiekolwiek ustępstwa miłosne czynić.
Niewolno jej wzruszenia po sobie okazać, kiedy ją umiłowany obejmie, wszelkie pieszczoty tak musi traktować, jakoby nie rozumiała znaczenia tych ruchów.
Na pocałunek niechaj nie zezwoli.
Gdy błaga miłowany aby mu się oddała, niechaj zaledwie lędźwie jej pogładzić może i to po długim i mocnym oporze.
Dopiero gdy dziewczę całkowicie upewnione jest, że on ja silnie i prawdziwie kocha, że ma szczere zamiary i stanowczy charakter, tedy zezwoli na ustępstwo pod warunkiem jednakże, że ślub wkrótce nastąpi.
Natychmiast skoro dziewiczość postrada, winna to swoim pośrednikom oznajmić.
Oto jest kilka odnośnych wersetów:
„Zabiegliwa dziewczyna takiego człowieka na męża wybiera, który ją miłuje, będzie podporą i zdolny szczęśliwą ją uczynić w życiu.
Jeżeli zaś wydadzą ją sami rodzice, bez względu na zalety, piękność i charakter za bogatego starca
Strona:Vātsyāyana - Kama Sutra (1933).djvu/71
Ta strona została przepisana.