Strona:Vātsyāyana - Kama Sutra (1933).djvu/94

 W tym celu winien poddać obserwacji jej ciało, poczynając od zewnętrznych oznak i rysów, z których wiele wywnioskować można.
 Lecz Vatsyayana jest przeciwny temu poglądowi, twierdząc że ciało i fizyczne oznaki udzielają najczęściej fałszywych wskazówek co do charakteru.
 Miarodajnem tu będzie tylko: sposób zachowania się, wyrażania swych myśli słowami, oraz harmonja ruchu członków.
 Gonikaputra twierdzi, że naogół każda kobieta kocha się choć potrosze, w każdym napotkanym pięknym mężczyźnie. Lecz najczęściej, z rozmaitych powodów nie posuwa się dalej.
 Skutki miłości, bowiem, są u kobiet osobliwego rodzaju.
 Kobieta kocha, nie wnikając w to czy ma prawo kochać. Nie atakuje jednakże upodobanego sobie mężczyzny żadnemi propozycjami. Jeżeli mężczyzna zbliży się do niej poraz pierwszy, tedy będzie przed nim uciekać, nawet i wówczas gdy w gruncie rzeczy przygotowaną była oddać mu się lub z nim się połączyć.
 Ale gdy mężczyzna robi ustawiczne lecz nie dostrzegalne wysiłki w celu zdobycia jej, uzyska nakoniec pożądany wynik.
 Mężczyzna zaś odwrotnie, ustawiczne wysiłki kobiece o zdobycie jego miłości, chybiają celu. Można powiedzieć, mężczyzna nie znosi łatwej zdobyczy, która sama mu się narzuca.
 To daje mu satysfakcję, co jest trudne do osiągnięcia.