tęgi tłumacz utworów literatury włoskiej. Podczas kilkuletnich studjów zagranicą zapoznał się rzetelnie z literaturą hiszpańską, a nawet bezpośrednio z niektórymi jej przedstawicielami. Swojego czasu na tem miejscu wspominałem o szczególnem zainteresowaniu się dr. Boyé utworami Miguela de Unamuno. Wzmiankę tę związałem wówczas z notatką o studjach Boye‘go nad Cervantesem i uczyniłem to celowo. Albowiem Unamuna wiele łączy z Cervantesem. Nietylko tytuł jednej z książek „Novelas ejemplares“. Są i ważniejsze punkty styczności, wynikłe nie z przypadku, ale z kierunku świadomie prowadzonej linji myślowej Unamuna. Autor ten jest profesorem literatur klasycznych na uniwersytecie w Salamance — ale, obdarzony umysłem wielce rozległym, nie zamyka się w swej specjalności. Jest nietylko filologiem, ale ponadto filozofem i poetą.
Określenie jego umysłowości i talentu podaje nam ciekawa i głęboko ujęta rozprawa Boye’ego, zamieszczona jako przedmowa na czele Tomu I „Bibljoteki hiszpańskiej“, zainicjowanej przez ruchliwe Tow. Wyd... „Rój“... O ile dzieło Unamuna, oryginalnie skomponowane, pełne dialektycznych subtelności i umyślnych cieniów, wymaga w niejednem komentarzy, o tyle romans Pio Baroja, cały skąpany w południowem słońcu, tętniący żywą akcją i wszędzie uchwytny w swej bezpośredniości, przystępny jest warstwom najszerszym. Oba dzieła przełożone zostały pięknie.
...Jednym z autorów powieści, wzbudzającej obecnie największą sensację w świecie, jest Hiszpan: Miguel de Unamuno, ze względu na oryginalność swoich koncepcyj literackich i z powodu paradoksalności swoich powiedzeń. Powieści jego przyswoił literaturze polskiej dr. Edward Boye, mianowicie „Trzy nowele przykładne“ i „Mgłę“. Powieści Unamuna są przeznaczone dla smakoszów literackich, wymagają bowiem poważnego wysiłku intelektualnego...
Jesteśmy w obliczu nowej ofensywy wydawniczej, tym razem hiszpańskiej. Tow. Wyd. „“Rój“ wydało ostatnio w prze-
