w swoje progi, a papież Grzegorz polecił ją pieczy zakonu Dominikanów.
Inkwizytorowie pracowali pospołu z biskupami, którzy użyczali braciszkom lochów i kaźni.
Koncylium 1229 r. w Tuluzie wypracowało dla biskupów instrukcyę, rozkazując im w każdej parafii kościelnej wybierać jednego księdza, dwóch — trzech pewnych i dobrych religiantów, i zobowiązać ich solenną przysięgą, że będą tropili heretyków po wszystkich domach, podziemiach, piwnicach, każdej chwili i w każdej potrzebie.
Roku 1473. papież Sykstus IV. ustanowił urząd Wielkiego Inkwizytora dla Hiszpanii.
| · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · |
Na skutek rozkazu Wielkiego Inkwizytora — braciszka Turrecrematy (zw. Torkwemadą) — Ferdynand V., zwan Katolickim, wypędził z kraju wszystkich Żydów, dając im trzy miesiące czasu na rozmyślanie i wyrnijście z granic państwa. Wolno im było wziąć z sobą „wszystko“ co posiadali — prócz złota i srebra...
Braciszek Turrecremata zaostrzył jeszcze ten edykt banicyjny w dyecezyi Toledo przez rozkaz obowiązujący wszystkich chrześcijan pod groźbą ekskomuniki i wzbraniający dostarczania Żydom niezbędnych środków do życia.
Po wydaniu tych praw koło pół miliona żydów opuściło kraje, rządzone przez Ferdynanda V. większość ich zaginęła w nędzy....
