„Ojcze nasz! Zbaw mnie od maniacznej furyi pisania książek.“ Tako wzywam co rano, zanurzając pióro w inkauście.
Są, którzy mówią: „dziś zbrakłoby życia na przeczytanie wszystkiego, co się drukuje i pisze.“ Dlatego — nie czytają wcale. Inni poprzestają na utworach celniejszych. Ja się tobie, czytelniku, nie dziwię...
Gdzieindziej — po śmierci, w Anglii zaś — już za życia dostępują uczeni i artyści — raju. Przykładem Jego Mość Newtońska, intendent mennicy państwowej, przykładem Prior — minister pełnomocny, przykładem Swift, dziekan Irlandyi itd. itd.
Popeowi wyznanie jego stanęło na przeszkodzie w drodze do karyery. Ale, zda się, wybrał on lepszą część, otrzymawszy za tłómaczenie Homera 200.000 franków.
Pójdźcie do Westminsteru.
Podziwiać tam będziecie nie groby królewskie, lecz pomniki, które naród wzniósł tym, co przysporzyli mu sławy.
Ecce populus!
Co więcej — z tą samą czcią, z jaką chowano Newtona, oddano ziemi znakomitą aktorką p. Oldham.
Niektórzy sądzą, że chciano w ten sposób upokorzyć Francyą, aby wreszcie zrozumiano u nas, że
