Strona:Voltaire - Refleksye.djvu/46

Ta strona została przepisana.

w zasadniczych prawach, jako przyjęte z rąk Twórcy.
Człowieku! Gdy ci w jakiejś chwili wieczności strzeliło do głowy wynaleźć nożyce i rożen, ażebyś nożycami strzygł celowe owce i zjadał je celowo z rożna, — czy nie znaczy to, że tak cię stworzono, iż popełniłeś zbrodnię mięsożerności nad bliźnią owcą i baranem?
Jest również naturalnem następstwem rzeczy, że człek chciwy władzy zbiera dokoła siebie tłumy i jest albo zwycięzcą — albo zwyciężonym, ale nie znaczy to bynajmniej, że człowiek jest ścierwem wojny!

(D. Ph.)

== O fizycznym układzie człowieka poucza nas anatomia, poznanie moralnej cząstki jego bytu wymaga przedewszystkiem doświadczenia i rozważania.
Zaprawdę, wszystkie księgi moralnej treści zawrzeć można w słowach Hioba: „Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis, qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra [1]).
Co powiedzieć o przeciętnej długości żywota ludzkiego, który równa się — 22 wiosnom?

Oto człowiek... Oto człowiek, co bez pomocy krawca i krawczyni nigdyby się nie ważył stanąć przed oczyma bliźnich... Pozostawiony sobie, byłby

  1. Człowiek zrodzon z niewiasty, żyje krótko, cierpi wiele nędzy — jest jak kwiat, który powstaje i niknie jak cień.