Strona:Władysław Łoziński - Skarb Watażki.djvu/119

— 115 —

 — Na kilka minut, na dwie minuty, na jedną. Nie zrobimy interesu, to nie zrobimy — przepadło; ale obaczysz pan coś, co przysięgam, zobaczyć warto!...
 — Gdzie mieszkasz?
 — U Arona prochownika.
 — Nie znam go.
 — Idź pan prosto z gospody, każde dziecko powie panu, gdzie mieszka Aron Prochownik. Mam czekać?
 — Ha... dobrze!... — rzekł po krótkiem wahaniu Fogelwander.
 Szachin zniknął za drzwiami jak strzała.
 — Przygoda zaczyna być na prawdę ciekawą i tajemniczą... rzekł sam do siebie Fogelwander. — Jakaś zagadka łączy tych dwóch ludzi: Szachina i Trokima Watażkę. Ale czyż nie mam klucza do tej zagadki?.... Skoro powrócę do Lwowa, a wydobędę z opryszka tajemnicę. A teraz pójść czy nie pójść w odwiedziny do tego handlarza dusz?
 Oficer namyślał się. Ciekawość ciągnęła go na umówione miejsce, obawa