Strona:Władysław Łoziński - Skarb Watażki.djvu/297

— 293 —

 — Co znaczy ten śpiew? — zapytał niecierpliwie Fogelwander.
 — Wracam z językiem! — odparł Ogarek.
 — I to z bardzo głośnym, jak widzę!
 Ogarek nie odpowiedział nic na ten przycinek i skinął na Kwackiego, aby wszedł.
 — Kto to jest? — zapytał oficer.
 — To jest język, mości rotmistrzu — odparł Ogarek — to jest Ariodantes... Kwacki!
 — Nazywam się właściwie Wojciech — prostował Kwacki mnąc czapkę w ręku.
 Ogarek widząc zniecierpliwienie rotmistrza, odesłał Kwackiego napowrót do drugiego pokoju i opowiedział wszystko.
 — Wołaj go tu! — zawołał ucieszony — Fogelwander.
 Kwacki wszedł, do pokoju.
 — Wszystko, co ci przyrzekł Ogarek — rzekł oficer — spełni się. Masz na to słowo moje oficerskie. Wyrobię ci pardon i powrót do łaski u pana generała Witte’go, a ceugwartowstwo cię me minie. Nadto otrzymasz nagrodę