Strona:Władysław Łoziński - Skarb Watażki.djvu/370

— 366 —

sztab cały, a składał się on z pana miecznika koronnego Grocholskiego i z generałów Kozłowskiego i Marcina Lubomirskiego. Przewodniczył aktowi całemu pan miecznik Grocholski, który był zarazem kasztelanem kijowskiej i generał-lejtnantem wojsk króla Jego Mości i Rzeczypospolitej.
 Obaj generałowie ubrani byli w paradne mundury autoramentu cudzoziemskiego; pan miecznik jednak, jako rotmistrz poważnego znaku i szef chorągwi pancernej, ubrał się w mundur przepyszny narodowy, a gdy dosiadł dzielnego dzianeta i wyjechał przed front, całe wojsko z podziwem patrzało na okazałą jego postać. Miał pan miecznik na sobie zbroję stalową polerowaną, gęsto złotem i srebrem nabijaną; na głowie szyszak srebrny, który w promieniach letniego słońca zdawał się gorzeć białym promieniem... Z szyszaka powiewały dumnie czarne strusie pióra, przez plecy malowniczo spływała tygrysia skóra, spięta u ramion drogą brylantową egretką, w ręce srebrnym karwaszem zbrojnej trzymał miecznik buzdygan klejno-