Strona:Władysław Łoziński - Skarb Watażki.djvu/376

— 372 —

 Fogelwander zbliżył się do starego Greka i ujmując dłoń jego rzekł:
 — Uspokój się pan. Czy nazywasz się Mavrodukas?
 — Tak jest, Mavrodukas, jestem biedny nieszczęśliwy ojciec! Puść mnie!
 — Twoja córka nazywa się Erinna? — zapytał dalej Fogelwander.
 — O tak, Erinna! — zawołał starzec — a więc ona tu jest? ty ją znasz! Gdzie ona, gdzie gwiazda mojej starości?
 I znowu z rozpaczliwą gwałtownością rzucił się ku namiotowi.
 Fogelwander zatrzymał go i biorąc za obie ręce rzekł:
 — Ujrzysz twoją córkę, uzyskasz ją napowrót. Erinna jest we Lwowie. Posłuchaj pan cierpliwie, zdobądź się na chwilę spokoju, a dowiesz się o wszystkiem.
 Rzekłszy to Fogelwander wziął pod ramię Greczyna i odprowadziwszy go na bok, pokrótce opowiedział mu wszystko, co już wiadomem jest naszym czytelnikom.
 Stary Fanaryota stał chwilę, jakby niemy z radości, potem nagle rzucił się