Strona:Władysław Łoziński - Skarb Watażki.djvu/65

— 61 —

wie, jak wlazł między hajdamactwo...
 — Jakże on się nazywa? — zapytał Fogelwander.
 — Trokim mu na imię, nazwiska nie znam.
 — Wiedz że o tem, panie Szachin, że ten twój Trokim, to największy zbrodniarz, to kampańczyk, watażka.... Mam rozkaz od komendanta, aby go strzedz surowo i na żadną reklamacyę nie wydać nikomu....
 — To być nie może, aby on był kampańczyk — odparł Szachin, na którego twarzy przebijało się wielkie niezadowolenie — to być nie może, to pewnie pomyłka. Ja nie chcę fatygi pańskiej daremnie — dodał znacząco i sięgnął w zanadrze wydobywając pełną kieskę złota.
 Fogelwander groźnie spojrzał na Szachina i zawołał:
 — Schowaj to i ruszaj, bo, jakem żyw, aresztować cię każę, i spóźnisz się o trzy dni z wizytą u multańskiego Hospodara Jegomości!
 Szachin cofnął się szybko o trzy kroki i rzucił jadowite spojrzenie na oficera.