r. 1175. Przy uposażeniu klasztoru w Lubiążu zostały nadane „Lubens et attinencie eius et termini circa Oderam videlicet ecclesia b. Johannis Euang. forum cum omni utilitate... capella et eius attinentie et taberna in Nahitin... ecclesia b. Petri in Wrezlawe... ecclesia b. Stephani in Bitom“.[1]
r. 1176. W akcie Kazimierza Sprawiedliwego dla klasztoru w Sulejowie arcyb. Piotr nadaje klasztorowi „ecclesiam de Bełdrzyków cum decimis“.[2]
r. 1185. Żyrosław wojewoda mazowiecki przy uposażeniu kościoła P. Maryi in Suburbio Plocensi wymienia jako darowizny wsie „Ostrowantz cum ecclesia, Shupno cum ecclesia, quam avia mea Dobromila ab heredibus XXX. marcis argenti comparavit“.[3]
r. 1185. Leszek Mazowiecki, nadaje kościołowi katedr. włocławskiemu między innemi „capellam in Gniewco et ecclesiam cum villa in Covale“.[4]
r. 1187. Kazimierz Spraw. rozsądza spór między kapitułą płocką a Krzywosądem, który rościł sobie pretensye (reclamavit) do kaplicy św. Benedykta[5]
r. 1191. Przy poświęceniu kollegiaty P. Maryi w Sandomierzu wymienione są między posiadłościami „capella de Zarnow cum suis redditibus, capella S. Nicolai in Sandomiria... capella S. Mauricii de Zauichost, capella de Szeczechow.... capella de Zwirsow....“[6]
r. 1193. W liście protekcyjnym Celestyna III. dla klasztoru P. Maryi in Arena w Wrocławiu jako posiadłości wymienione „villa Zarist cum ecclesia" i „ecclesia Sti. Adalberti in Wreczlau“.[7]
r. 1193. W liście protekcyjnym tegoż papieża dla klasztoru św. Wincentego w Wrocławiu podobnie capella in Lage-
Strona:Władysław Abraham-Początki prawa patronatu w Polsce.djvu/39
Ta strona została przepisana.
