Strona:Władysław Abraham - Założenie biskupstwa łacińskiego w Kamieńcu Podolskim.pdf/15

Ta strona została uwierzytelniona.

panowanie, ale znowu w r. 1411 oddał je Witołdowi[1]. Lecz Witołd nie mógł zająć odrazu tej ziemi, głównie z powodu nieprzychylnego temu nadaniu stanowiska panów polskich jak i ziemian podolskich, więc król wykonywał tam jeszcze przez lat kilka dalej swe rządy i wzywał parokrotnie tak w r. 1414 jak i 1418 mieszkańców Podola do złożenia hołdu Witołdowi[2]. Dopiero kiedyś od r. 1418 mógł się Witold na Podolu ustalić i posiadał je odtąd aż do swej śmierci, poczem wróciło już ono niebawem do Polski. Te zmienne losy Podola, chociaż od chwili wyparcia stamtąd ostatniego Koryatowicza posiadało zawsze katolickich władców, nie mogły sprzyjać spokojnemu rozwojowi stosunków kościelnych i odbiły się też na dziejach biskupstwa kamienieckiego. Sięgające wprawdzie początkiem swem panowania Koryatowiczów, nie posiadało ono jeszcze przez czas dłuższy ani ustalonego swego bytu materyalnego, ani nawet swej katedry. Nie ulega wprawdzie wątpliwości, że Koryatowicze starając się o utworzenie biskupstwa, musieli również w kuryi bliżej określić jego dotacyę, zapewniającą mu dalsze istnienie, na czem jednak owo uposażenie polegało, nie mamy wiadomości, a dopiero z czasów późniejszych panowania Witołda dochowały się ślady dotacyi tegoż księcia na rzecz katedry kamienieckiej i bardzo być może, że owa dotacya Witołda opierała się przynajmniej częściowo na dawniejszych nadaniach Koryatowiczów, była jednak prawdopodobnie już znacznie bogatszą. Obejmowała ona oprócz zamku i miasta Czarnokozieniec, wsie: Kosowice, Mikulińce, Woskreseńce, Zalesie, Niewrę wielką i małą, Wojkowce, Michałków, Uście, Pusze i Zinkowce w powiecie kamienieckim, miasto i wieś Cyrucz, wsie Zagórze, Tyśmieniczany, Nichinę, Chropotowę, Denkowce, Noszakowce inaczej Wojtnę w powiecie smotryckim, Karczmarzowce, Popowce, Waszyłowce, Hawdykowce, Kanczyńce i Mikulińce w powiecie roweńskim, nadto Pszonnę w powiecie winnickim i Matnowce w powiecie bracławskim[3]. W tym zakresie zatwierdził owe majętności

  1. Cod. epist. Vitoldi, nr. 402, Długosz, Historia ks. XI, str. 122 i 123, Prochaska l. c., str. 274.
  2. Cod. epist. saec. XV, str. XXII, Cod. ep. Vitoldi, nr. 805. Prochaska l. c. Nadania Jagiełły różnych włości na Podolu, począwszy od 9 sierpnia 1402 r. aż do 17 lipca 1413 r., zob. Hruszewskij, Materiały do istorii suspilno-politycznych widnosyn zachidnoj Ukrainy T. I, nr. XI, XIII, XIV i XV.
  3. Archiw. jugo-zapadnoj Rossii (Kijów 1893), Cz. VIII, T. I, str 37, nr 18. cf. Wierzbowski, Matricularum summaria II, nr. 1305.