Z wybitniejszych zdarzeń z czasów jego rządów możemy jedynie zanotować obecność jego pod Czerwieńskiem w obozie królewskim 15 lipca 1419[1] przy zawarciu aktu przymierza Jagiełły i Witolda z królem Erykiem duńskim, tudzież udział jego w synodzie czy zjeździe biskupów we Lwowie 28 września 1419[2]. Być może także, że on zajął się już sprawą budowy kościoła katedralnego i poczynił pierwsze kroki u Witołda celem uzyskania odpowiedniej dotacyi dla biskupstwa. Innych ponadto wiadomości czy to o jego życiu w czasie, gdy był biskupem kamienieckim, czy też o jego rządach w dyecezyi nie znajdujemy[3], a jakkolwiek w Kamieńcu powstał właśnie wówczas dość ostry zatarg między Franciszkanami a ówczesnym plebanem kamienieckim Wacławem o wykonywanie praw duszpasterskich, nigdzie nie zanotowano ani nie zaznaczono stanowiska biskupa w tym sporze, ani też o jego osobie nie wspomniano[4]. Zbigniew zmarł w czerwcu r. 1428[5].
4. Paweł syn Mikołaja z Bojanczyc. Pochodził z rodziny nieszlacheckiej może mieszczańskiej lub sołtysiej[6] z dyecezyi krakowskiej i tu zapewne rozpoczął swój duchowny zawód. Bardzo jest możliwem, że był on tym samym Pawłem synem Mikołaja, którego w Album studiosorum Uniwersytetu krakowskiego zapisano w roku 1400 jako precentora w katedrze na Wawelu[7], a zdaje się nie podegać[8] wątpliwości, że zawdzięczał swoją późniejszą karyerę Mikołajowi z Gorzkowa, kanonikowi i oficyałowi krakowskiemu, który w r. 1408 objął katedrę biskupią w Wilnie[9] i Pawła ze sobą zabrał. W chwili śmierci Zbigniewa posiadał święcenie presbytera i był
- ↑ Cod. ep. Vitoldi nr. 845.
- ↑ Archiwum biskupie w Przemyślu. Acta consist. T. XI f. 175 v.
- ↑ Wiadomość podana przez Okolskiego, Russia florida l. c., str. 103, że Zbigniew nadał w r. 1420 kościołowi Dominikanów św. Mikołaja w Kamieńcu pewne odpusty, jest bardzo prawdopodobną, polega jednak na źródle już nieistniejącem, więc nie można jej bliżej stwierdzić.
- ↑ Pismo Marcina V z lipca 1421 r. tudzież akt sędziego delegowanego do tego sporu Stanisława opata tynieckiego z 1 lutego 1427 r. (Dokument perg. w Bibliotece Zakładu Ossolińskich we Lwowie nr. 1232).
- ↑ Caro, Liber Cancellariae Stanislai Ciołek I, nr. 111.
- ↑ Długosz, Historia ks. XI, str. 422.
- ↑ Album studiosorum Universitatis Cracoviensis, Cracoviae 1889, T. I, str. 4.
- ↑
Błąd w druku — winno być: podlegać.
- ↑ Mikołaj jako elekt wileński bawi już we Wilnie 11 czerwca 1407 (Daniłowicz Skarbiec nr. 856 i Biblioteka ks. Czartoryskich w Krakowie, Akta dyecezyi wileńskiej. T. II f. VIII v.).
