sława marszałka a przytem kasztelana i starosty lwowskiego a syn Stanisława wojewody podolskiego i kamienieckiego starosty z lat sześćdziesiątych wieku XV i tegoż żony Barbary[1]. Posiadał kanonię lwowską i przemyską[2], a jako elekt kamieniecki pojawia się 7 stycznia 1501 r.[3]. Tytuł elekta pozostał mu do końca życia, bo go z nim jeszcze w grudniu 1506 r. spotykamy[4]. Zmarł zaś niebawem gdzieś w początku 1507 r., a niewątpliwie nie był do śmierci przez Stolicę apostolską zatwierdzonym ani konsekrowanym. Dlaczego tak się stało i dlaczego Akta watykańskie o nim najmniejszej nie zawierają wzmianki, trudno dziś dociec, zachodziły zapewne jakieś doniosłe kanoniczne przeszkody, które stały na zawadzie pomyślnemu załatwieniu w kuryi sprawy jego prekonizacyi.
11. Jakób Buczacki herbu Habdank. Pochodził również z rodziny magnackiej na Czerwonej Rusi osiadłej, a był synem Jakóba wojewody ruskiego[5]. Do przyszłej karyery duchownej i życia publicznego zaprawiał się w kancelaryi królewskiej, gdzie zajął stanowisko sekretarza królewskiego i był używanym przez króla Aleksandra do poselstw zagranicznych, zwłaszcza na dwór węgierski i na Wołoszczyznę[6]. Jako nominat kamieniecki występuje już w maju 1507 r.[7], prekonizacyę papieską zaś uzyskał 17 lipca 1510 r.[8] a jako biskupa kamienieckiego spotykamy go odtąd nieraz w aktach
- ↑ Akta gr. i ziem. XVII, nr. 3907 w zestawieniu z aktami ib. II nr. 117 i XV nr. 2010, 2019, 2028, 2223, 3963, 4009 i 4062.
- ↑ Ibid. XV, str. 315, nr. 2356.
- ↑ Ibid. XVII, str. 448 MCCXLVI. W latach 1501 do 1506 występuje często w posiedzeniach sądu grodzkiego we Lwowie.
- ↑ Ibid. XVII, str. 539 MCDXXXIX.
- ↑ Akta gr. i ziem. XIX, str. 350, nr. 1958.
- ↑ Wzmianki o jego poselstwie do Węgier w styczniu 1503 r. i na Wołoszczyznę również w styczniu 1504 r., zob. Teki Pawińskiego I. Liber Quitantiarum Alexandri Regis, str. 37 i 75. Tamże cały szereg wzmianek odnoszących się do jego osoby aż po r. 1506. Był on obecnym również jako sekretarz królewski przy akcie z 22 sierpnia 1506 r. Cod. dipl. Univ. Cracov. III, nr. 813.
- ↑ Balzer, Corpus Juris Polonici I, str. 68, nr. 25.
- ↑ Inwentarz dokumentów Archiwum państwa w Bibliotece Zamojskich w Warszawie (Rękopis) I. III f. 21.
Kamińskiego, podaje jako herb tej rodziny Powała (Ogończyk). Na czem autor ów wniosek ten oparł, nie wiemy, przypuszczając jednak, że skłoniły go do tego odpowiednie studya źródłowe, notujemy na razie jego zapatrywanie, zaznaczając przytem, że herby Odrowąż i Powała są do siebie bardzo podobne, tak że z samych pieczęci sądząc, łatwo pomylić się można.
